HAXHI, NJË VËSHTRIM RETROSPEKTIV

 

Pas një ndërprerje të gjatë të fesë në Shqipëri, më 18 Qershor 1991, do të nisej drejt vendeve të shenjta grupi i parë i haxhilerëve nga Shqipëria, i përbërë prej 165 vetave, për të përmbushur një nga pesë shtyllat e fesë Islame: Haxhin. Ky ishte një lajm madhështor dhe një hap tepër i rëndësishëm përsa i përket lirisë së besimit për besimtarët myslimanë, të cilët ishin përmalluar për Qaben dhe Medinen me një mall gjysmëshekullor, të cilëve u qe mohuar e drejta e praktikimit të fesë bashkë me ritet përkatëse ashtu siç ka urdhëruar Allahu i madhëruar.

Delegacioni  i udhëtimit për në Arabinë Saudite kryesohej nga i nderuari Hafiz Sabri Koçi, i cili ishte edhe kryetari i parë i Komunitetit Mysliman të Shqipërisë pas rënies së komunizmit dhe hapjes së lirisë fetare në vend. Lajmi për mbërritjen e delegacionit nga Shqipëria kishte bërë jehonë në periodikët dhe gazetat e ditës dhe kishte ngjallur interes tek të gjithë vizitorët e tjerë myslimanë të atjeshëm, dhe veçanërisht edhe tek paria e Mbretërisë së Arabisë Saudite, ku haxhinjtë shqiptarë ishin të ftuar duke u cilësuar si miq të mbretit dhe qenë të parët që u pritën në vizitë. [1]

Sigurisht, asokohe e gjithë bota ishte e interesuar për ndjesitë e veçanta që ndjenin haxhilerët shqiptarë gjatë këtij udhëtimi, sepse ne ishim vendi i parë në botë ku si pasojë e pushtetit feja u ndalua me ligj për një periudhë aq të gjatë. E megjithatë, asgjë nuk e shuajti prushin e besimit në zemrat e besimtarëve të cilët e ruajtën fenë dhe nisën hapat e rimëkëmbjes fetare në vend.

Pasi u kryen ritualet e haxhit dhe pasi të gjithë haxhilerët kishin shijuar madhështinë dhe mrekullinë e Qabes, shtëpisë së Zotit, të gjithë besimtarët festuan ditën e Kurban Bajramit. Vendi ynë pati mirësinë që të përfaqësohej nga një figurë e shquar dhe e vuajtur si Hafiz Sabri Koçi, i cili, në mbledhjen e kryetarëve të bashkësive fetare Islame nga e gjithë bota, me rastin e festës së Bajramit, pati nderin të mbante fjalimin e tij, duke shpjeguar edhe më qartë rëndësinë e lirisë së fesë dhe mirësinë që Zoti kishte bërë mbi popullin shqiptar.

Grupi i dytë i haxhilerëve shqiptarë

Më 6 qershor të vitit 1992, për të dytën herë radhazi shqiptarët do të kishin mundësinë që të kryenin sërish ritualin e Haxhit në Arabinë Saudite. Grupi i dytë i haxhilerëve do të përbëhej prej 303 vetëve, të cilët patën mundësinë të udhëtonin për në vendet e shenjta e të gjendeshin përballë Qabes, e cila është Kibleja e të gjithë myslimanëve të botës, nga e cila kthejnë fytyrat, drejtojnë sytë, thonë fjalët më të zgjedhura, fjalët e Allahut me rastin e çdo namazi, kur i falen Allahut (xh.sh.).

Pelegrinazhi është kushti  i pestë i fesë Islame dhe së bashku me Dëshminë (Shehadetin), Namzain, Agjërimin dhe Zekatin, përbëjnë ‘godinën’ e plotë të Islamit. Me plotësimin e të gjitha këtyre kushteve, myslimani e siguron lumturinë në këtë botë dhe në botën tjetër. Kryerja e Haxhit është detyrim për këdo që e ka mundësinë dhe i ka përmbushur kushtet financiare për të përballuar udhëtimin gjer në Mekë.

Udhëtimi për në vendet e shenjta, për në Mekën fisnike dhe në qytetin e bukur të profetit Muhamed (a.s.) që është Medina, për çdo besimtar mysliman është një ëndërr e bukur dhe e vyer, pasi atje përjetohet më nga afër e gjithë historia e Islamit me dëshmitë dhe vërtetësitë e pakontestueshme të saj, ndjehet më nga afër historia e profetit të fundit, Muhamedit (a.s), atje është vendi nga ku u përhap shpresa dhe që atje Zoti hapi dyert e mëshirës për të gjithë njerëzimin që të mund të mësonin prej Kur’anit të zbritur, mësimet dhe udhëzimet e Allahut, dhe kështu, deri në Ditën e Gjykimit, njerëzimi mbarë do të ketë mundësinë të ndjekë Islamin dhe rregullat e lumturisë së kësaj bote dhe të Ahiretit.[2] 

Nënshkrimi i marrëveshjes së Haxhit në 2011

Dy vitet e para pas komunizmit, haxhi organizohet nga Komuniteti Mysliman i Shqipërisë me ndihmën e vendeve mike. Kurse në vitin e tretë (1993), haxhi organizohet nga shoqatat, gjë në të cilën Komuniteti Mysliman vë re probleme të ndryshme në përzgjedhjen e personave për haxh, si jo besimtarë të mirë, ndërkohë që në pritje ishin shumë besimtarë që falnin pesë vaktet.[3] Edhe gjatë viteve vijuese, kanë qenë agjenci të ndryshme që janë aktivizuar me organizimin dhe mbarëvajtjen e të gjitha procedurave të haxhit.

Me datë 22.06.2011, Komuniteti Mysliman i Shqipërisë nënshkroi me Ministrinë e Haxhit të Mbretërisë së Arabisë Saudite, akt-marrëveshjen për organizimin e ritualit të Haxhit për vitin 2011. Në emër të Komunitetit Mysliman akt-marrëveshja është firmosur nga ish Kryetari i KMSH-së, H. Selim Muça. Përveç të tjerave, në akt-marrëveshje bëhet e ditur se ekskluzivitetin për organizimin e Haxhit në Shqipëri do ta ketë vetëm institucioni zyrtar përfaqësues që është Komuniteti Mysliman i Shqipërisë.[4] Kjo akt-marrëveshje rinovohet çdo vit nga të dyja palët.

Mehmet Disha

[1]. Me Haxhinjtë shqiptarë në Arabinë Saudite, pjesë nga dokumentari televiziv i Haxhit të parë në vitin 1991, arkivi i Komunitetit Mysliman të Shqipërisë.

[2]. Nasuf T. Dizdari, Grupi i dytë i haxhilerëve shqiptarë, Revista Drita Islame, Nr. 14, Viti i I i botimit, 10.07.1992.

[3]. Informacion mbi marrëdhëniet me shoqatat e ndryshme bamirëse islamike arabe, datë 15.06.1993, arkivi i Komunitetit Mysliman të Shqipërisë.

[4]. Aktivitete, vjetar 2010-2011, Vëllimi I, Komuniteti Mysliman i Shqipërisë, Tiranë 2011, f. 95.